Dag 18. Van Grand Canyon naar Lake Havasu

Vanmorgen niet echt vroeg opgestaan, rond half 8, ging ons wekkertje dit keer. We gaan vandaag eerst naar het vliegveld van de Grand Canyon, thuis hadden we al een helikoptervlucht geboekt! Om 11.25 zullen we gaan vliegen. We gaan rond half tien van onze camping af, onderweg alvast even tanken en kopen ook nog wat olie, want het oliepeil lijkt wel wat laag. Het vliegveld is niet ver van de camping, dus we zijn even goed nog ruim op tijd. We melden ons en worden meteen gewogen. Dit is bepalend voor de zitplaats die je krijg., Gelukkig krijgen we zelf de getallen niet te zien . Daarna krijgen we nog een instructiefilmpje te zien, en is het nog even wachten op onze beurt. Als we in de wachtruimte komen, wordt ik meteen aangesproken, er blijkt een mevrouw mij te herkennen! Of wij uit Limmen komen?? Ja dus. En zij dus ook. Het is Peter Driessen met zijn gezin die ook een reis door de westkust maken.

Als onze namen worden afgeroepen, krijgen we eerst nog een gordeltje om met een reddingsvest, daarna worden we naar buiten begeleid en op de foto gezet met de helikopter.
Joyce heeft nummer 1, en zij mag dan ook naast de pilote (inderdaad een vrouwelijke) zitten. Een echte ere plaats, René zit dan achterstevoren direct achter de piloot, en Luke en ik zitten dan tegenover René en naast elkaar. Er is nog 1 plek vrij maar daar komt dus niemand te zitten, we hebben echt een privéhelikopter. We hebben ook geluk met het soort, want deze heeft grote panorama ramen dus een heel goed uitzicht van alle kanten.
We krijgen onderweg een bandje te horen met Nederlandse tekst over de Grand Canyon,en ook nog eens prachtige achtergrondmuziek, Star wars en dance with the wolves – ook weer zo’n nummer wat veel voor ons betekent.
We krijgen echt een prachtig beeld van de grote canyon. Het gebied is gewoon niet te beschrijven, er is eigenlijk maar één woord – het is groot! Het is een hele bijzonder ervaring om dit zo te mogen meemaken.

Na de helikoptervlucht gaan we weer met onze camper verder op reis. We rijden nu richting Lake Havasu, we nemen hiervoor ook een stukje route 66 mee. We komen door een prachtig landschap en langs een aantal van die echte ouderwetse Amerikaanse dorpjes. Bij één dorpje stoppen we ook eventjes, en lopen zo tegen Herbie - de kever van de bekende films aan. Ook nog meer attributen uit films staan hier opgesteld.
Als we verder rijden, rijden we ook grotendeels gelijk aan het spoor, en daar rijden niet zomaar treinen. Hier rijden treinen met wel liefst 4 locomotieven ervoor, en daar achter dan wel 200 karren met grote zeecontainers, twee op elkaar gestapeld erop.

Na een stuk route 66 gaan we verder op de Highway 40, en het is dan nog zeker een uurtje rijden naar onze camping. De camping ligt aan het meer van Lake havasu, en heet Crazy horse. Het is even zoeken, maar we hebben het al snel gevonden.
We blijken nu zelfs pal aan het meer te staan! Alweer een mooie en bijzondere plek om te staan. We duiken dan ook al snel het meer in. Het water is hier ook gewoon warm, en het is niet zo schoon als lake powell, maar wel helder, je kunt je voeten zien.

Dan eten we wat bij de camper, naast ons staat een hele club jongenlui, en al snel worden Luke en Joyce uitgenodigd om hierbij te komen zitten, en dat doen ze natuurlijk maar al te graag. Buiten is het nu nog steeds wel zo’n 30 graden, wat ben ik blij met de airco in de camper! Dat zal in elk geval beter slapen dan zonder.